Mijn biologische vader is zwart. Niet van huidskleur maar van invulling. Altijd draag ik hem met me mee, of ik het nu wil of niet. Zijn genen bepaalden de helft van mijn wezen. Kijk ik in de spiegel, zie ik hem. Kijk ik naar mijn zoontje, zie ik mezelf en dus een ook stukje hem. (H)erkenning van hetgeen onbereikbaar is en blijft. Stephanie Raeymaekers, voorzitter Donorkinderen België, 27 april 2015